Blog // april

De lente is er… dus opruimen! 

Geschreven door een medewerker van het CJG

Rondslingerende sokken, overvolle wasmanden, gestapelde afwas op het aanrecht en bergen niet opgeruimde lego. In veel huishoudens een niet onbekend fenomeen. Maar….. wie doet wat? Hoeveel mag en kan je van je kinderen verwachten als het gaat om huishoudelijke klusjes?

Uit onderzoek blijkt dat een kwart van de kinderen tussen de vijf en zestien jaar helemaal niets hoeft te doen in het huishouden. Eén op de vijf ruimt alleen zijn eigen kamer op. De meeste ouders van deze generatie waren het juist gewend om mee te helpen in het huishouden.

Kinderen hebben een natuurlijke, noodzakelijke drang tot zelfontplooiing en het is dus belangrijk om hen te leren verantwoordelijkheid te nemen voor hun leefomgeving, vond ook de Italiaanse arts en pedagoog Maria Montessori (1870 – 1952) grondlegger van het hedendaagse Montessori onderwijs. Ze gaf ook aan wat kinderen dan konden doen. Zo zou handdoeken vouwen een geschikte taak zijn voor een tweejarige, bedden opmaken voor een vijfjarige, de afwas doen voor een achtjarige. Kinderen van tien jaar zouden zelf de badkamer kunnen schoonmaken, muren kunnen schilderen en complete maaltijden kunnen bereiden. Maar hoe zien en wat vinden we daar tegenwoordig van?

We weten dat helpen in het huishouden nog steeds belangrijk is voor de ontwikkeling van kinderen. Het draagt bij aan hun zelfstandigheid, verantwoordelijkheidsgevoel en het vergroot daarnaast hun zelfvertrouwen: een kind merkt dat iets lukt en dat het daarmee bijdraagt aan het gezin. Het is natuurlijk wel de kunst om een goede balans te vinden, een kind moet ook tijd hebben om te spelen en te ontspannen. Eén taak of meerdere kortdurende taken zijn prima – afhankelijk van de leeftijd van het kind en van wat je als ouders zelf belangrijk vindt.

5 tips

1 - Discussie of taken ontlopen ontstaat meestal als er geen duidelijke afspraken zijn. Wees als ouders dus helder in wat je van een kind verlangt en maak eventueel een rooster. Je kunt ervoor kiezen om het kind de taken op vaste tijdstippen te laten uitvoeren, maar (vooral oudere) kinderen willen ook vaak het gevoel hebben zelf te beslissen, dan kan het beter werken om hen een deadline te geven en zelf te laten bepalen wanneer ze de taak doen. Daarmee geef je hen verantwoordelijkheid en het vertrouwen dat ze het zullen regelen.

2 - Maak de opdracht zo concreet mogelijk. Dus niet: ruim je kamer op, maar; zet je boeken in de kast, doe je speelgoed in de kist en gooi je vieze kleren in de mand (pas op met veel opdrachten achter elkaar!). Als iets niet lukt, neem de taak dan niet over maar leg uit hoe het kind het anders kan doen, doe het voor of doe het samen.

3 - Specifiek bij pubers geldt: luister naar hun argumenten. Als ze te moe zijn om nú hun tas op te ruimen, spreek dan begrip uit, maar vertel er ook bij dat je er last van hebt. Vraag wanneer ze denken dat ze de taak wel kunnen doen en sluit een compromis.

4 - Maak afspraken met het kind over de consequenties als een taak niet is uitgevoerd. Een kind kan daar ook zelf over meedenken. Het hoeven geen harde sancties zijn. Een halfuur korter met de i-pad spelen of tv kijken kan al een stevige sanctie zijn. Mooier is het om het andersom aan te pakken. Laat ze meedenken over de positieve gevolgen als ze de klus hebben uitgevoerd. Bijvoorbeeld dat je al je spullen gemakkelijker terug kunt vinden of samen een kopje thee kunt drinken als de afwas is gedaan. Een kleine beloning kan soms motiverend werken.

5 - Als een kind iets van de taken heeft uitgevoerd, laat als ouder dan merken dat je het ziet en dat je er blij mee bent. Complimentjes!!